%0 Journal Article %T بررسی و تحلیل ویژگی‌های ساختاری و شگردهای زبانیِ«داستانِ خسرو» نوشتۀ عبدالحسین وجدانی %J فصلنامه نقد، تحلیل و زیبایی شناسی متون %I انجمن علمی قندپارسی %Z 27834166 %A محمدی ده چشمه, حمزه %A محمدی, فرزاد %D 2019 %\ 03/21/2019 %V 2 %N 1 %P 116-133 %! بررسی و تحلیل ویژگی‌های ساختاری و شگردهای زبانیِ«داستانِ خسرو» نوشتۀ عبدالحسین وجدانی %K داستان کوتاه %K ادبیّات مدرسه‌ای %K داستانِ خسرو %K ویژگی‌های ساختاری %K شگردهای زبانی %R %X عبدالحسین وجدانی یکی از نویسندگان برجستۀ ایران، در داستان­هایش بـه تحـوّلات سیاسـی، فرهنگـی و اجتماعی انسان معاصر نظر دارد. در آثارِ وی به­راحتی مـی­تـوان نمودهـای فراوانـی از فرهنـگ، هویّت، اخلاق، مردم­داری، مذهب و ... را که مطابق با سِرِشتِ مردم ایران­زمین اسـت، مشـاهده کرد. داستانِ «خسرو» سومین داستان از مجموعه داستان «عموغلام» تنها مجموعۀ داستانی وجدانی است. این داستان از زبان اوّل شخص نقل می­شود، امّا شخصیّتِ راوی در مقابل شخصیّت اصلیِ داستان یعنی خسرو، رنگ می­بازد. راوی که در دوران تحصیلات ابتدایی با خسرو هم­کلاس بوده، روزی او را در خیابان می­بیند؛ «شیرۀ تریاک، آن شیرِ بی­باک را چون اسکلتی وحشتناک ساخته بود.» آن­گاه خاطرات دورانِ جوانی او را بازگو می­کند و در لَفافۀ داستان، درون­مایۀ این اثر را که طرحِ یکی از مشکلات فرهنگی - اجتماعی عصرِ ما و آثار مخرّب و زیان­بارِ اعتیاد است، به میان می­آورد و در پایان توصیه می­کند که از همنشینِ بد باید دوری کرد. از آن­جا که داستان، منعکس­کنندۀ مسائل مهمّ اجتماعی در هر دوره و زمان است، این پژوهش به روش توصیفی و تحلیل محتوا «داستانِ خسرو» نوشتۀ عبدالحسین وجدانی را مورد تجزیه و تحلیل و نقد قرار داده و با بررسی ساختارِ این اثر، ویژگی­ها و ظرافت­های زبانیِ آن و نیز شگردهایِ خاصّ نویسنده برای اَدایِ مقصودِ خود را بیان کرده است. نتایج پژوهش نشان می­دهد که وجدانی با استفاده از ظرفیّت­های ادبی و شگردهای زبانی مانند تشبیه، کنایه، طنز، اصطلاحات عامیانه  و ... توانسته است خوانندۀ داستان را با خود همراه و پیام نهایی (تأثیرِ همنشینِ بَد) را به او اِلقا کند. %U https://www.qparsi.ir/article_162210_3385def346e7955f7b3ab5c647372044.pdf