بررسی تحلیلی پیوند هفت خان اسفندیار با شمنیسم، تشرف و جهان مردگان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، شیراز ، ایران

2 استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

3 دانشیار بخش فرهنگ و زبان ایران باستان دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

چکیده

الیاده معتقد است یکی از بن‌مایه‌های اصلی حماسه‌ها، سفرهای آیینی پهلوانان است. از سوی دیگر ایران یکی از تأثیرگذارترین جوامع در آیین‌های شمنی به شمار می‌رود و نمودهای شمنی در حماسه‌های ایرانی بسیار دیده می‌شود. هفت‌خان اسفندیار یکی از نمونه‌ّهای پیوند حماسه‌های ایرانی و آیین‌های شمنی است که بن‌مایه‌های سفرهای آیینی را در بردارد. در این داستان گرگ سار نشانه‌ای از شمن راهنمای نوآموز بوده و داستان‌های هفت‌خان نمود رازآموزی و تشرف، ورود پهلوان رازآموخته به انجمن‌ها و سفر او به جهان زیرین برای بازگرداندن روح خواهران است. در این مقاله کوشش می­شود با بررسی تطبیقی داستان‌های هفت‌خان با آیین‌های گذر شمنی، نمودهای آیین‌های تشرف در این داستان بررسی تا مشخص شود چرا هفت‌خان اسفندیار مقام تشرف اوست. همچنین در مقاله نشان داده خواهد شد که اسفندیار در خان سوم به تشرف رسیده و داستان‌های پس از آن نمود سفرِ فرد تشرف‌یافته به جهان مردگان برای بازگرداندن روح است؛ وظیفه‌ای در جوامع کهن به عهدة شمن‌ها بوده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Analytical study of Haft Khan Esfandiar's connection with shamanism, initiation and the world of the dead

نویسندگان [English]

  • Ali Farzanehqasrdashti 1
  • Mahmod Rezaei Dashtarjaneh 2
  • Farokh Hajiani 3
1 PhD student in Persian language and literature, Shiraz University,Shiraz ,Iran.
2 Professor of Persian Language and Literature, Shiraz University ,Shiraz ,Iran
3 Associate Professor, Department of Culture and Language of Ancient Iran, Shiraz University,Shiraz ,Iran
چکیده [English]

Eliade believes the ritual travels of heroes is one of the main themes of epics. On the other hand, Iran is one of the most influential societies in shamanic rituals and shamanic manifestations are seen in many Iranian epics. Esfandiar's Haftankhan is one of the examples of the connection between Iranian epics and shamanic rituals which includes the basics of ritual travel. In this story, Gogsar is a symbol of the novice guide shaman and the stories of Haftkhan are symbols of initiation, the arrival of the learned hero in the associations and his journey to the dead's world to bring back the souls of the sisters. In this article, an attempt is made to compare the manifestations of the initiation ritual in this story by comparatively checking the stories of Esfandiar's Haftkhan with the shamanic passage rites and show why this story is his initiation. The article will also show that Esfandiar in the third stage passed the rites of initiation successfully. And the stories that follow are a description of his journey to the underworld to restore the soul. This task was performed by shamans in ancient societis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Esfandiar
  • Haftkhan
  • Initiation
  • Shamanism
  • journey to the dead's world

مراجع

آیدنلو، سجاد (1388). «هفت‌خان پهلوان». نثر پژوهی ادب فارسی، شمارة 23، صص 28‌₋‌1.
آیدنلو، سجاد (1390). «اسفندیار». در اسماعیل سعادت(سرپرست)، فردوسی و شاهنامه‌سرایی. تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
آیدنلو، سجاد (1399). راز رویین تنی اسفندیار. تهران: انتشارات دکتر محمود افشار.
الیاده، میرچا (1368). آیین‌ها و نمادهای آشناسازی. ترجمة نصرالله زنگوئی. تهران: آگه.
الیاده، میرچا (1382). اسطوره؛ رویا؛ راز. ترجمة رؤیا منجم. تهران: علم.
الیاده، میرچا (1387الف). مقدس و نامقدس. ترجمة نصرالله زنگوئی. تهران: سروش.
الیاده، میرچا (1387ب). «معماری قدسی و رمزپردازی». در جلال ستاری (مترجم)، جهان اسطوره‌شناسی 6. تهران: مرکز.
الیاده، میرچا (1388). شمنیسم؛ فنون خلسة کهن. ترجمة محمد کاظم مهاجری. تهران: ادیان.
الیاده، میرچا (1389). متون مقدس بنیادین از سراسر جهان. ترجمة مانی صالحی علامه. تهران: فراوران.
الیاده، میرچا (1391). تصاویر و نمادها. ترجمة محمد کاظم مهاجری: تهران: پارسه.
الیاده، میرچا (1392الف). هنر اسرارآمیز. ترجمة مینا غرویان: تهران: پارسه.
الیاده، میرچا (1392ب). آیین‌ها و نمادهای تشرف. ترجمة مانی صالحی علامه. تهران: نیلوفر.
الیاده، میرچا (1394). نمادپردازی، امر قدسی و هنر. ترجمة محمد کاظم مهاجری. تهران: پارسه.
الیاده، میرچا (1397) خدای ناپدید شونده. ترجمة مانی صالحی علامه. تهران: نیلوفر.
خالقی ‌مطلق، جلال (1372). گل رنج‌های کهن. به کوشش علی دهباشی. تهران: مرکز.
خالقی ‌مطلق، جلال (1381). سخن‌های دیرینه. به کوشش علی دهباشی. تهران: افکار.
خالقی ‌مطلق، جلال (1390الف). «هفت خان اسفندیار». در اسماعیل سعادت(سرپرست)، فردوسی و شاهنامه‌سرایی. تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی.
خوارزمی، حمیدرضا (1399). «تحلیل اسطوره‌ای از دلیل غلبة بیژن بر فرود». پژوهش‌نامة ادب حماسی. شمارة 29، صص 156‌₋‌143. 
دومزیل، ژرژ (1383). سرنوشت جنگ‌جو. تهران: قصه.
دیکسون‌کندی، مایک (1390). دانشنامة اساطیر یونان و روم. ترجمة رقیه بهزادی. تهران: طهوری.
سرکاراتی، بهمن (1393). سایه‌های شکار‌ شده. تهران: طهوری.
شوالیه، ژان، و گربران، آلن (1387). فرهنگ نمادها. ترجمة سودابه فضایلی. تهران: جیحون.
عبدالله‌زاده برزو، راحله و محمد ریحانی (1396). « نقد کهن الگویی سفرِ قهرمان در داستان هفت خان اسفندیار بر اساس نظریّة ژوزف کمپبل». پژوهش‌نامة ادب حماسی. شمارة 23، صص 88‌₋‌71.
فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق. تهران: مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی.
فریزر، ج. ج. (1388). شاخة زرین. ترجمة کاظم فیروزمند. تهران: آگاه.
قربان صباغ، محمودرضا (1392). «بررسی ساختار در هفت خان رستم: نقدی بر کهن الگوی سفر قهرمان». جستارهای ادبی. شمارة 180، صص 56‌₋‌27.
کریستن‌سن، آرتور (1381). کیانیان. ترجمة ذبیح‌الله صفا. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
کوپر، جی. سی. (1392). فرهنگ نمادهای آیینی. ترجمة رقیه بهزادی . تهران: علمی.
نولدکه، تئودور (1384). حماسة ملی ایران. ترجمة بزرگ علوی. تهران: نگاه.
واحددوست، مهوش (۱۳۸۷). نهادینه‌های اساطیری در شاهنامة فردوسی. تهران: سروش.
هنری‌هوک، ساموئل (1391). اساطیر خاورمیانه. ترجمة علی‌رضا بهرامی و فاطمه مزداپور. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
یادگار زریران (1387). ترجمة یحیی ماهیار نوابی. تهران: اساطیر.
یشت‌ها (۱۳۷۷). ترجمة ابراهیم پورداوود. تهران: اساطیر.

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 13 آذر 1401
  • تاریخ پذیرش: 13 آذر 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار