نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• اکبر حیدریان

دانشجوی دورۀ دکتری دانشگاه فردوسی مشهد. مشهد. ایران.

چکیده

انتساب شعری به دو یا چند شاعر در تاریخ ادبیّات سابقه دارد. از دیرباز ادبای ما برای تعین صحّت انتساب اینگونه اشعار به یک شاعر شیوه‌هایی اتخاذ کرده‌اند که بر معیارهای شخصی و  ذوقی استوار بوده است. امروزه با گسترش دانش‌های سبک‌شناسی و زبان‌شناسی، ابزارهای تازه‌ای در اختیار آمده است که با استفاده از آن ابزارها می‌توان متون گذشته را ارزیابی کرد و گویندۀ واقعی شعری را به‌طور مشخص بازشناخت. از جملۀ غزلیّاتی که به دو گوینده نسبت داده شده است، غزلی است که در دیوان خاقانی شروانی و دیوان میرزا جلال‌الدّین اسیر شهرستانی آمده است. مقالۀ حاضر با معرفی عواملی که چنین التباسی را پیش آورده‌اند، غزل را از منظر نسخه‌شناسی و سبک‌شناسی بررسی کرده  و صحّت انتساب آن را به میرزا جلال‌الدّین اسیر نشان داده است. در پایان نیز با توجّه به ساخت تلمیحی، برای یکی از ابیات غزل، تصحیح و صورت جدیدی ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها

• خاقانی شروانی
• میرزا جلال‌الدّین اسیر
• نقد متن‌شناختی
• تصحیح متن

موضوعات

• نقد متون

عنوان مقاله [English]

Doubt in the originality of the lyric by Khāqānī Sharvani

نویسنده [English]

• Akbar Heidarin

PhD student in Persian language and literature, Ferdowsi University of Mashhad. Mashhad. Iran

چکیده [English]

The attribution of a poem to two or more poets has been common in the history of literature. To ‎determine the authenticity of the attribution of such poems to a poet, our litterateurs have long adopted ‎methods mainly based on personal taste criteria. Nowadays, the advances in stylistics and linguistic ‎knowledge provides resources and new tools capable of evaluating past texts to clearly recognize the true ‎composer of a poem. An example of such double attribution of a poem would be a lyric attributed to ‎both Khāqānī Sharvani and Mirza Jalaluddin Asir Shahrestani books of poem. The current paper has ‎examined the lyric poetry from the perspective of manuscripts and stylistics and has shown the ‎authenticity of its attribution to Mirza Jalaluddin Asir.‎ In the end, one of the verses of the lyric was ‎corrected and presented in a new form, taking into account the Allusion construct.

کلیدواژه‌ها [English]

• Khāqānī
• Mirza Jalaluddin Asir
• Textual criticsm
• corrected